Παίζουμε με τα γράμματα

     Την  Τετάρτη το πρωί  μας  ανακοίνωσε η δασκάλα μας πως θα συμμετέχουμε στο  ημερολόγιο του σχολείου. Το θέμα του ημερολογίου φέτος είναι σχετικό με την αλφαβήτα. Εμείς πετάξαμε από την χαρά μας. Άρχισε λοιπόν να μας εξηγεί πως θα το κάνουμε.Πρώτα μας έδωσε μικρά χαρτάκια για να ζωγραφίσουμε ο κάθε ένας την αλφαβήτα με ότι σχέδια θέλαμε.Σχεδιάσαμε  σπιτάκια,κλειδιά, έναν Πύργο του Άιφελ,πολυκατοικίες,γήπεδα,ρολόγια βιβλιοθήκη μολύβια ,χτένες,κ.λ.π.Αμέσως μετά τα κόλλησε σε ένα μεγάλο χαρτί .Την άλλη μέρα μας είπε πως αυτό που κάναμε δεν ήταν και τόσο καλό και έτσι κάναμε ένα καινούριο που αυτό ήταν πολύ πιο ωραίο.                 Είμαστε όλοι πολύ χαρούμενοι γιατί τελικά κάναμε κάτι πολύ όμορφο.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                               ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Χελώνες

Μια μέρα η κυρία μας είπε πως θα αγοράζαμε ζωάκι.Έτσι κάναμε εκλογές και οι περισσότεροι είπαν πως ήθελαν να παίρναμε κουνέλι μα το κουνέλι θα χρειαζόταν πολύ χώρο είπαν οι άλλοι.
Τότε είπαμε να αγοράσουμε χελώνες.Ένα Σάββατο κάποια παιδιά πήγαν και τις αγόρασαν.
Τις λένε Αλέξανδρος και Αλεξάνδρα.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΕΣΣΗΣ

2 νέα μέλη της τάξης μας

Μια μέρα η κυρία μας μας είπε πως θα πάρουμε ζωάκι στην τάξη άμα ήμασταν ήσυχοι. Μέτα από πολύ καιρό μας το επέτρεψε και μας είπε πως το σαββατοκύριακο θα πήγαινε ο πρόεδρος, ο γραμματέας, το ταμείο και όποιος άλλος ήθελε για να το πάρουν. Πριν γίνουν αυτά ψηφίσαμε τι ζώο θα πάρουμε: κουνέλι ,πουλί,ψάρι,χελώνες. Όλοι σχεδόν είπαν κουνέλι άλλα η κυρία μας είπε πως θα πιάνει πολύ χώρο και έτσι όλοι μετά  είπαν χελώνες. Από τότε έχουμε δυο νέους φίλους... Την επομένη μέρα  που τα φέραμε  τα βαφτίσαμε και τα βγάλαμε έτσι όπως είπε ο συμμαθητής μας ο Δημήτρης .Αλέξανδρος Αλεξάνδρα.

Κώστας

Το δικό μας παραμύθι...

 ΤΟ ΚΟΡΊΤΣΙ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ

    Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια όμορφη κοπέλα με καστανά μάτια και μαύρα μακριά μαλλιά. Ζούσε δίπλα σε ένα ποτάμι με την οικογένειά της και τον αγαπημένο της σκύλο, τον Μπετόβεν. Κάθε μέρα ξυπνούσε και πήγαινε στο ποτάμι να μαζέψει νερό με έναν κουβά γιατί στο σπίτι τους δεν είχαν βρύση. Μαζί της έπαιρνε και τον Μπετόβεν για παρέα. Στο δρόμο συναντούσαν πάντα τους φίλους τους  τα ζώα. Όλοι μαζί   περπατούσαν χαρούμενα απολαμβάνοντας το αεράκι της ανατολής. Όταν τελείωναν τη δουλειά τους ξάπλωναν κάτω από τη σκιά ενός  δέντρου και μιλούσαν ανέμελα για ό,τι τους απασχολούσε.                               

    Κάποια μέρα όμως εμφανίστηκε στο δάσος ένας κυνηγός και όλα άλλαξαν. Στον πρωινό της περίπατο η κοπέλα δεν είδε ούτε ένα ίχνος από τους φίλους της τα ζώα. Όμως δεν παραξενεύτηκε καθόλου επειδή φαντάστηκε ότι θα κοιμόντουσαν ακόμα. Γύρισε στο σπίτι της με την ελπίδα ότι την επόμενη μέρα τα ζώα θα την περίμεναν στο συνηθισμένο μέρος. Δυστυχώς όμως ούτε και την άλλη μέρα κατάφερε να συναντηθεί μαζί τους. Έψαξε λοιπόν μαζί με τον Μπετόβεν αλλά δεν βρήκε τίποτε. Ανησύχησε πάρα πολύ όταν άκουσε έναν πυροβολισμό μακριά στο δάσος. Δεν άργησε πολύ να συνειδητοποιήσει  ότι τα ζώα κινδυνεύουν. Έτρεξε στο δάσος ενώ ο Μπετόβεν την ακολουθούσε μυρίζοντας το χώμα. Βαδίζοντας σε μονοπάτια σκοτεινά και γεμάτα κινδύνους προχωρούσαν σε άγνωστους δρόμους νοιώθοντας την αδρεναλίνη  να κυλάει γρήγορα στις φλέβες τους και την καρδιά τους να χτυπάει σαν τύμπανο πολέμου. Ήξεραν ότι τα ζώα τους είχαν ανάγκη και αυτό τους έδινε θάρρος να συνεχίζουν ακόμα κι αν ο φόβος   τους είχε κυριεύσει.

   Ξαφνικά βρέθηκαν μπροστά σε μια καλύβα όπου ζούσε ο κυνηγός. Τα ζώα ήταν φυλακισμένα στο υπόγειο της καλύβας και έτρεμαν από το φόβο τους. Ο αδίστακτος αυτός άνθρωπος είχε κάνει ηρεμιστική ένεση στα κακόμοιρα ζώα που στέκονταν ταλαιπωρημένα, κουρασμένα και νηστικά. Η κοπέλα πλησίασε κοντά και είδε πως για να τα ελευθερώσει έπρεπε να σπάσει μια μεγάλη κλειδαριά  που προστάτευε την πόρτα του υπογείου.  Ο  Μπετόβεν  πονηρός όπως ήταν σκαρφάλωσε προσεκτικά στην σκεπή της καλύβας και μπήκε αθόρυβα μέσα στο σπίτι από την καμινάδα με σκοπό να ψάξει να βρει το κλειδί.  Όταν βρέθηκε μέσα στο σπίτι ο Μπετόβεν βλέποντας ένα κόκαλο στην άκρη του παράθυρου ξέχασε τον σκοπό του και όρμησε με δύναμη στο κόκαλο. Το τζάμι έγινε χίλια κομμάτια κι ευτυχώς ο ίδιος δεν τραυματίστηκε. Από το άνοιγμα που δημιουργήθηκε στο παράθυρο κατάφερε το κορίτσι να μπει μέσα στο σπίτι και   άρχισε να ψάχνει για το κλειδί. Οκυνηγός που ξύπνησε  από το δυνατό θόρυβο, κατέβηκε τρομαγμένος τις σκάλες να δει τι είχε συμβεί κρατώντας την καραμπίνα του. Ο Μπετόβεν αντέδρασε αστραπιαία και του δάγκωσε το χέρι. Το όπλο γλίστρησε και έπεσε κάτω. Η κοπέλα δεν έχασε καιρό, άρπαξε το όπλο και το πέταξε στο τζάκι με δύναμη. Ο κυνηγός έτρεξε να το πάρει  μα το κορίτσι του έβαλε τρικλοποδιά και βρέθηκε φαρδύς πλατύς στο πάτωμα. Το κλειδί  γλίστρησε από την τσέπη του και ο Μπετόβεν  το άρπαξε με το στόμα του και το έδωσε στο κορίτσι. Αυτή δεν έχασε καιρό έτρεξε στο υπόγειο και ξεκλείδωσε την πόρτα. Τα ζώα ανακουφισμένα πετάχτηκαν έξω και με όλη τους τη δύναμη έτρεξαν προς το δάσος και την ελευθερία.

     Το κορίτσι ειδοποίησε την αστυνομία που ήρθε αμέσως και συνέλαβε τον κυνηγό. Έτσι όλα έγιναν όπως πριν και η ζωή συνέχισε να  κυλάει ήρεμα για όλους…….


  Ομαδική εργασία στα πλαίσια της φιλαναγνωσίας .
  Θα προστεθούν εικόνες από τους μαθητές και θα παρουσιαστεί το  <<βιβλίο >> στους μαθητές της Α2 τάξης του σχολείου μας.

Τρώγοντας ένα πείραμα

Πριν από μια εβδομάδα η κυρία μας είπε ότι θα μπορέσουμε να φάμε  ένα πείραμα όταν το ακούσαμε , παραξενευτήκαμε.Όταν μας είπε ότι θα είναι κεκάκια χαρήκαμε πολύ,τα υλικά που βάλαμε είναι αυτά:

4  κουταλιές του γλυκού αλεύρι
4 κουταλιές του γλυκού ζάχαρη
2 κουταλιές του γλυκού κακάο
1 αυγό
4 κουταλιές λάδι.


ΣΚΕΎΗ:

 1 κούπα
1 κουτάλι

 Ελπίζω να σας αρέσει. Καλή όρεξη










Ευτυχία

Αφίσες

Η κυρία μας μια μέρα μας είπε να κάνουμε αφίσες για να διαφημίσουμε την ηλεκτρονική μας εφημερίδα  και το blog που έχουμε φτιάξει  για την ευέλικτη ζώνη. Έτσι
πήραμε όλοι μεγάλα  χαρτιά  και ζωγραφίσαμε επάνω τους. Μετά από λίγες
μέρες τα πήγαμε στο σχολείο  και η κυρία μας είπε πως είναι όλες ωραίες και
γι' αυτό τις κολλήσαμε μέσα στο σχολείο να τις βλέπουν όλα τα παιδιά.

Δημήτρης Μεσσής