Τελικά έμαθα από που είναι ο γλάρος. Είναι από την χώρα του ποτέ. Εκεί πού ήταν ο Πήτερ Παν και είχε πάει ο Τζακ Σπάροου, το πλήρωμά του και ο κάπτεν Χουκ ο οποίος είναι μαζί με το Παν πια επίσης με το πλήρωμά τους όμως με βασικό καπετάνειο το Πάν.Όλοι αυτοί ήταν εχθροί.Όμως ο κάπτεν Γλάρ ήταν πολύ δυνατός και πλούσιος. Επειδή πιστεύω ότι ξέρετε το πλήρωμα τον άλλων πειρατών θα σας πω το πλήρωμα του Γλαρ. Ο κάπτεν Πάνεζ ο κάπτεν Ντεμ και ο κάπτεν Σοτ.Αυτοί ήταν οι τρεις καλύτεροι βοηθοί του. Αλλά υπήρχαν και άλλοι όπως ο Μπεκ , ο Λεύτε, ο Μαντ, ο Μεςς και ο Πετρ.Αλλά ο δυνατότερος εχθρός και συγκεκριμένα τέρας ήταν το κράκεν του Ολανδού το οποίο ξανά επέστρεψε και όλοι το μισούσαν. Ο καθένας με το πλήρωμα του σε διαφορετικούς ωκεανούς ψάχνοντας με το πλοίο πράγματα για να εξερευνήσουν ή κάποιον εχθρό. Γιατί αυτά τα 3 καράβια ήταν τα ησχιρότερα όλης της παγκόσμιας θάλασσας.Ξαφνικά και τα 3 καράβια συναντιούνται στο νοιτό σταυροδρόμι της ερυθρόλευκης θάλασσας. Οι τρεις καπετάνιοι φωνάζοντας έτοιμοι πιιιρ...Αρχίζουν οι πυροβολισμοί τα σκηνιά απο δω και από εκεί για να πάνε στα άλλα πλοία.
Όμως υπήρχαν και λόγοι που τσακωνόντουσαν. Ο Τζακ είχε κλέψει έναν από τους πολυτημότερους θυσαυρούς του Χουχ και του Πήτερ Παν. Ο Χουκ είχε σκοτώσει τους γονείς του Γλαρ.Ο Γλαρ όμως είχε καταστρέψει το καράβι του Τζακ το μαύρο μαργαριτάρι.Έτσι άρχιζαν να γίνονται εχθροί.Ο πόλεμος ασταμάτητος όπλα σπαθία φωνές άνθρωποι που έπευταν στην θάλασσα αλλά κάνεις δεν σκοτωνόταν. Μπορούσαν να ξανά αναίβουν στα καράβια τους με διάφορους τρόπουσ σκηνιά καταπακτές και άλλα τέτοια. Μετά από αρκετή ώρα μάχης ο Μπεκ πέτει μέσα στην θάλασσα και ακούει κατι πράξενο και ανεβαίνει με ένα σκηνή ξανά πάνω, στο καράβι.Το λέει στο Γλαρ ο οποίος ήταν πάντα στον όμο του Σοτ τους το λέει αλλά εκείνη τίποτα το μόνο που τους ενδιέφεραι ήταν να νικήσουν. Όταν όμως το είπε στον Πάνεζ ενώ το είχε πει και σε άλλους εκτός από το Ντεμ και το Λεύτε ο Πάνεζ ανησύχησε και το είπαν και στους άλλους δυο και τότε κατάλαβαν... πως ήταν το Κράκεν. Ακούγετε ένας θόρηβος και όλοι μένουν ακίνιτοι και ο Ντεμ φωνάζει λέγοντας. Το Κράκεεεν και συνεχίζει να λέει ότι πρέπει να συνεργαστουν για να το νικήσουν όλοι συμφώνησαν και άρχισαν να ρίχνουν με τα κανόνια μέσα στην θάλασσα. Ξαφνικά σηκώνεται το Κράκεν και όλοι κατεβαίνουν στα υπόγεια των καραβιών για να ετοιμαστούν. Ετοιμάζονται και αρχίζουν να βαράνε με κανόνια, με σκηνια να πηγαίνουν πάνω του αλλά πιάνοι τρεις πειρατές τον Τζάκ Σπάροου τον Ντεμ και τον Πάνεζ και τους βάζει στο στόμα του καταπίνοντάς τους. Aλλά δεν τους μάσησε και τους άφησε ζωντανού μέσα στην κοιλιά του. Οι άλλοι πειρατές συνέχιζαν να το βαράνε ώστε να το σκοτώσουν και να τους βγάλουν μέσα από την κοιλιά του Κράκεν. Στο μεταξή αυτοί μέσα είχαν πανικοβληθεί αλλά όχι ο Τζακ γιατί το είχε ξανά ζησει αυτό. Τότε επειδή ο Πάνεζ είχε πάντα πολλά πράγματα πάνω του άναψαν φωτιά και τους έβγαλε απο το στώμα του και τους ξέρασε στην θάλασσα. Μετά από αυτό το Κράκεν πέθανε και όλοι μαζί το γιόροζαν μέχρο το βράδυ με πολύ φαεί και ρούμι. Στο καράβι του Γλαρ. Μέτα το πρωί που ξύπνησαν είχαν βρεθεί σε ένα νησί το οποίο ήταν το Ρόμκι ένα από τα μικρότερα νησιά αλλά με τους μεγαλύτερους θησαυρούς. Δεν είχε πάει ποτέ κανένας πειρατής εκεί και άρχιζαν όλοι να νομίζουν πως ήταν μύθος αλλά τελικά ... δεν ήταν.
Άεχιζαν να ψάχνουν για θυσαυρούς και βρήκαν μία σπηλία γεμάτη με χρυσό στους τύχους και ένα μπαούλου με 10 αξίνες για να τα σπάσουν έσπασαν με δυσκολία το χρυσό και ο Μάντ ανακάλυψε μαζί με τον Πάν μια ακόμη σπηλιά. Γεμάτη σκοτάδη και φόβο. Διάφορα ζωήφια και μικρά τέρατα άρχισαν να τους επητήθονται και τραυμάτησαν πολύ άσχημα τον Μεςς ο Πάνεζ κλασικά είχε πράγματα μαζί του τον έκανε λίγο καλύτερα με τις γάζες και άλλα φυτικά πράγματα τον πήρε ο Ντεμ στους όμους του και συνέχισαν την εξερεύνησει κανονικά.Μετά από πολύ περπάτημα συνάντησαν μια μάγισα. Αυτή τους έδωσε ένα φυλακτό το οποίο ήταν διαμαντένιο και τους είπε ότι η σπηλιά σταματάει σε 100 μέτρα αλλά δεν είχε τίποτα άλλο τότε γύρισαν πίσω στα καράβια τους πήγαν πίσω στον ειρηνικό ωκεανό και ζήσαν αυτόι καλά και εμείς καλύτερα.
Δημοκράτης
Ελευθεριάδης (-_-)
Όμως υπήρχαν και λόγοι που τσακωνόντουσαν. Ο Τζακ είχε κλέψει έναν από τους πολυτημότερους θυσαυρούς του Χουχ και του Πήτερ Παν. Ο Χουκ είχε σκοτώσει τους γονείς του Γλαρ.Ο Γλαρ όμως είχε καταστρέψει το καράβι του Τζακ το μαύρο μαργαριτάρι.Έτσι άρχιζαν να γίνονται εχθροί.Ο πόλεμος ασταμάτητος όπλα σπαθία φωνές άνθρωποι που έπευταν στην θάλασσα αλλά κάνεις δεν σκοτωνόταν. Μπορούσαν να ξανά αναίβουν στα καράβια τους με διάφορους τρόπουσ σκηνιά καταπακτές και άλλα τέτοια. Μετά από αρκετή ώρα μάχης ο Μπεκ πέτει μέσα στην θάλασσα και ακούει κατι πράξενο και ανεβαίνει με ένα σκηνή ξανά πάνω, στο καράβι.Το λέει στο Γλαρ ο οποίος ήταν πάντα στον όμο του Σοτ τους το λέει αλλά εκείνη τίποτα το μόνο που τους ενδιέφεραι ήταν να νικήσουν. Όταν όμως το είπε στον Πάνεζ ενώ το είχε πει και σε άλλους εκτός από το Ντεμ και το Λεύτε ο Πάνεζ ανησύχησε και το είπαν και στους άλλους δυο και τότε κατάλαβαν... πως ήταν το Κράκεν. Ακούγετε ένας θόρηβος και όλοι μένουν ακίνιτοι και ο Ντεμ φωνάζει λέγοντας. Το Κράκεεεν και συνεχίζει να λέει ότι πρέπει να συνεργαστουν για να το νικήσουν όλοι συμφώνησαν και άρχισαν να ρίχνουν με τα κανόνια μέσα στην θάλασσα. Ξαφνικά σηκώνεται το Κράκεν και όλοι κατεβαίνουν στα υπόγεια των καραβιών για να ετοιμαστούν. Ετοιμάζονται και αρχίζουν να βαράνε με κανόνια, με σκηνια να πηγαίνουν πάνω του αλλά πιάνοι τρεις πειρατές τον Τζάκ Σπάροου τον Ντεμ και τον Πάνεζ και τους βάζει στο στόμα του καταπίνοντάς τους. Aλλά δεν τους μάσησε και τους άφησε ζωντανού μέσα στην κοιλιά του. Οι άλλοι πειρατές συνέχιζαν να το βαράνε ώστε να το σκοτώσουν και να τους βγάλουν μέσα από την κοιλιά του Κράκεν. Στο μεταξή αυτοί μέσα είχαν πανικοβληθεί αλλά όχι ο Τζακ γιατί το είχε ξανά ζησει αυτό. Τότε επειδή ο Πάνεζ είχε πάντα πολλά πράγματα πάνω του άναψαν φωτιά και τους έβγαλε απο το στώμα του και τους ξέρασε στην θάλασσα. Μετά από αυτό το Κράκεν πέθανε και όλοι μαζί το γιόροζαν μέχρο το βράδυ με πολύ φαεί και ρούμι. Στο καράβι του Γλαρ. Μέτα το πρωί που ξύπνησαν είχαν βρεθεί σε ένα νησί το οποίο ήταν το Ρόμκι ένα από τα μικρότερα νησιά αλλά με τους μεγαλύτερους θησαυρούς. Δεν είχε πάει ποτέ κανένας πειρατής εκεί και άρχιζαν όλοι να νομίζουν πως ήταν μύθος αλλά τελικά ... δεν ήταν.
Άεχιζαν να ψάχνουν για θυσαυρούς και βρήκαν μία σπηλία γεμάτη με χρυσό στους τύχους και ένα μπαούλου με 10 αξίνες για να τα σπάσουν έσπασαν με δυσκολία το χρυσό και ο Μάντ ανακάλυψε μαζί με τον Πάν μια ακόμη σπηλιά. Γεμάτη σκοτάδη και φόβο. Διάφορα ζωήφια και μικρά τέρατα άρχισαν να τους επητήθονται και τραυμάτησαν πολύ άσχημα τον Μεςς ο Πάνεζ κλασικά είχε πράγματα μαζί του τον έκανε λίγο καλύτερα με τις γάζες και άλλα φυτικά πράγματα τον πήρε ο Ντεμ στους όμους του και συνέχισαν την εξερεύνησει κανονικά.Μετά από πολύ περπάτημα συνάντησαν μια μάγισα. Αυτή τους έδωσε ένα φυλακτό το οποίο ήταν διαμαντένιο και τους είπε ότι η σπηλιά σταματάει σε 100 μέτρα αλλά δεν είχε τίποτα άλλο τότε γύρισαν πίσω στα καράβια τους πήγαν πίσω στον ειρηνικό ωκεανό και ζήσαν αυτόι καλά και εμείς καλύτερα.
Δημοκράτης
Ελευθεριάδης (-_-)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου